Ønskjer tiltak som får barnevernsarbeidarar til å stå lenger i jobb
Kva skal til for å styrka barnevernet og kva utfordringar står det overfor i dag? Dette spørsmålet stilte forskar Øivin Christiansen under Arendalsuka. Innlegget hans skildra situasjonen i barnevernet, og kva som må til for å styrka det.
Ei arbeidsmengd til å leva med
- Det første eg tok opp i innlegget var kompetanseheving. Det er sett inn mange gode tiltak og ressursar i barnevernet. Vi ved RKBU står blant anna for mange av tiltaka som blir brukte for at kompetansen skal hevast seier Christiansen.
Likevel er det i følgje forskaren slik at dei som jobbar i barnevernet ikkje alltid har tid og ressursar til å bruka kompetansen i praksis, sjølv om dei opplever at det dei får er nyttig og verdifullt. For å bruka tiltaka og ressursane i det faktiske arbeidslivet må dei som jobbar i barnevernet ha ei arbeidsmengd som er mogleg å leva med. Det har dei ikkje no.
Kvaliteten i barnevernet hadde blitt betre av meir kontinuitet. Barnevernsarbeidare må finna ein grunn til å bli lengre i jobbane sine. Ein kan sjå at utskiftinga i barnevernet er høgare enn i andre kommunale tenester. Om ein hadde fått snudd denne tendensen, hadde erfaringa og kompetansen som har bygd seg opp blitt verande i tenesta. Dei som er i kontakt med barnevernet hadde då ikkje stadig trengt å skifta saksbehandlar eller annan kontaktperson.
Løysinga ligg i status. Barnevernsarbeid må få høgare status, det handlar også om høgare lønn.
Eit kjernebarnevern?
- Barnevernsreforma, som kom i 2022, skal gi kommunen meir ansvar på barnevernsområdet.
Christiansen seier at ein kan sjå ei satsing på å styrka det forebyggande arbeidet. Det er først og fremst andre tenester i kommunen som skal vera forebyggande. Her inngår lågterskel tiltak som helsestasjon, men også barnehagar og skular.
-Dette tenkjer eg at er ein god strategi, likevel ser eg nokre fallgruver. Det er ikkje slik at alle nyttar seg av lågterskel tilboda, ofte ikkje dei som kunne dratt mest nytte av det, seier han.
I følgje barnevernsforskaren er summen av det heile at ein tenkjer å styrka det som er utanfor barnevernet. Slik kan barnevernet bruka ressursar på det ein kallar eit kjernebarnevern. Det vil seia dei mest alvorlege omsorgsituasjonane og åtferdsvanskane.
Ei innsnevring til eit kjernebarnevern vil kunna bety eit tilbakeslag for ynskje om å nyansera bilde av barnevernet ut i befolkninga seier Christiansen.
Han peikar på at barnevernet først og fremst gir hjelp til barn, ungdom og familiar. Ein må unngå eit inntrykk av at eit barnevern som berre er skremmande og inngripande. Christiansen stiller spørsmål ved konsekvensane dersom barnevernet blir siste utveg når ein ikkje ser andre alternativ.
- Vi må ha eit meir samansett tiltaksapparat. Dei som kjem i kontakt med barnevernet har ofte problem på fleire ulike områder, og barnevernet kan ikkje løysa alle disse. Difor må vi sørgja for meir samansett hjelp, seier Christiansen.